Al vanaf mijn 18e ben ik gefascineerd door mijn familiegeschiedenis. In die tijd kon ik uren door heel Nederland reizen met mijn OV-pas, van het ene archief naar het andere. Elk archiefbezoek voelde als een ontdekkingstocht. Ik had nog het geluk dat ik letterlijk met mijn neus in de oude boeken mocht zitten wanneer ik een gemeentehuis bezocht. Daar bladerde ik door geboorte-, huwelijks- en overlijdensaktes, op zoek naar de wortels van mijn familie. Het was fascinerend om de namen van mijn voorouders te vinden, te ontdekken wie hun ouders waren, en die lijn steeds verder terug te volgen.
Voor mijn moeders kant bracht ik veel tijd door in het archief van Hoogeveen, terwijl ik voor mijn vaders kant eigenlijk in één middag klaar was in Hardenberg. Deze tak bleef namelijk generaties lang op dezelfde plek wonen. Later kwam ik erachter dat dit eigenlijk niet mijn biologische familie was, maar dat verhaal vertel ik onder de categorie ‘donorkind’ – een compleet ander hoofdstuk van mijn leven.
Als jongeling viel ik wel op tussen de wat oudere generatie, want genealogie leek toen vooral een hobby voor gepensioneerden. Maar het bleek een passie die me jong greep. Daarom wil ik je graag een belangrijke tip meegeven: begin zo vroeg mogelijk met je zoektocht naar je familiegeschiedenis. Misschien zijn er nog mensen in je familie die verhalen kunnen vertellen – denk aan grootouders, oudooms of oudtantes. Die verhalen zijn vaak nergens in de officiële archieven te vinden, maar ze brengen je familiegeschiedenis echt tot leven.
Binnenkort deel ik meer tips en inzichten uit mijn eigen zoektocht in de genealogie op deze site. Kom dus zeker nog eens terug voor een update, want er is zoveel te ontdekken!